Co nowego, co starego
Ten sezon należał do dość udanych. Ogólny wynik Magda Gessler kontra reszta świata: 10:2, plus rewolucja w lokalu w Pszczewie, którą można chyba nazwać swoistym remisem.
Zasadniczo do tej pory można było wyróżnić zawsze dwa typy scenariuszy.
1. Jest źle: w kuchni stosuje się dużo chemii, jest brudno, menu jest za duże, potrawy są zbyt wymyślne, brak jasnego podziału obowiązków. Zjawia się Magda Gessler, która po dokładnej inspekcji zabiera całą ekipę w dziwne miejsce np. na łódkę, dworzec czy do fabryki, po czym, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, wszyscy zmieniają swoje nastawienie do pracy. Wystrój staje się "bardziej przytulny", "jasny", "domowy", a właściciele liczą rosnące zyski. Rewolucja się udała. Hura. Pod tym względem ostatnia serii KR obfitowała w takie radosne finały, ponieważ w 11 przypadkach kuchnia się poprawiła.
2. Jest jeszcze drugi typ scenariusza. Gdy kuchenna rewolucja nie kończy się happy endem, w trakcie odcinka pojawiają się czarne charaktery, np. buńczuczny właściciel czy krnąbrny menadżer. Taki mąciwoda przesądza z reguły o fiasku cudownej przemiany. Podczas rewizyty Gessler robi zniesmaczoną minę i demonstruje, jak bardzo się zawiodła. W tym sezonie taki scenariusz widzieliśmy w dwóch odcinkach: z "Łabędzia" w Pyskowicach i z "Matalmary" w Goczałkowicach-Zdroju.
3. W tym sezonie zaczęły się też pojawiać historie, które nie pasują do żadnego z wyżej wymienionych scenariuszy, co oceniamy zdecydowanie na plus. Kilka razy mieliśmy szansę oglądać takie restauracje, w których wcale nie było brudno, kuchnia była w porządku, a mimo to nie było zysków. Według nas te odcinki stanowiły ciekawe przełamanie schematu. Faktycznie interesujące wydawały się w tych przypadkach porady Magdy Gessler, dla której taka sytuacje też była jakimś wyzwaniem. To, że musi być czysto, a produkty powinny być świeże dla nikogo nie jest chyba żadną tajemnicą. W kilku miejscach np. w "Antykwariacie" czy "Gaumajos" faktycznie musiała się wykazać.
