Pola Raksa będąc u szczytu sławy zniknęła. Rodzina, romans z Lindą aż w końcu... Losy bohaterek serialu "Czterej pancerni i pies"

Telewidzowie fascynowali się miłością pięknej Marusi do przystojnego Janka (Janusz Gajos), a tymczasem prywatnie Pola Raksa była już żoną Andrzeja Kostenki. Ich małżeństwo przetrwało raptem 3 lata, a owocem związku był syn Marcin. Aktorka była już wtedy szalenie popularna, choć pytana, czy chciałaby, żeby i jej syn został aktorem, odparła:

Wolałabym nie, ale to jego sprawa.

Rola sanitariuszki z armii bratniego narodu sprawiła, że Pola Raksa często grywała nie tylko w Polsce, ale i w ówczesnym ZSRR. Grała wtedy dużo, może nawet za dużo.

Żałuję jednego, iż grałam tak dużo wówczas, kiedy jeszcze niewiele umiałam, kiedy moje doświadczenie życiowe było małe - przyznała potem.

Jacek Dominski/REPORTER / /EAST NEWS

Wtedy jednak zdarzyło się coś dziwnego. Pola Raksa, będąc u szczytu popularności, zniknęła. Wycofała się z życia zawodowego. Nigdy nie udzielała zbyt chętnie wywiadów, a gdy przestała grać, praktycznie trudno było czegokolwiek się o niej dowiedzieć. Mówiono o jej romansie z 29-letnim wtedy Bogusławem Lindą. Ona sama miała 40 lat...

Kiedy związał się z Raksą i zniknął z pola widzenia, wiele kobiet miało do aktorki pretensje, że trzyma go pod kluczem - czytamy w tygodniku "Na żywo".

Związek nie przetrwał próby czasu, para rozstała się. A Pola Raksa jeszcze dwukrotnie wracała przed kamerę. Raz, w 1993 roku, zagrała w "Uprowadzeniu Agaty", a w 1997 roku zagrała niewielką rolę w spektaklu "Listy naszych czytelników". Minęło już zatem prawie 20 lat, odkąd Pola Raksa wycofała się z zawodu. Zajęła się projektowaniem ubrań, przez moment miała swoją rubrykę modową w "Rzeczpospolitej". Teraz najpiękniejsza polska aktorka kończy właśnie 75 lat.

Film

(Fragmenty archiwalnych wywiadów podane za blogiem Macieja M.).

Rywalką Marusi w walce o serce Janka była radiotelegrafistka Lidka, piękna Polka grana przez Małgorzatę Niemirską. Realia były takie, że jej miłość z góry skazana była na porażkę i scenarzyści ożenili w końcu Janka z piękną sanitariuszką z zaprzyjaźnionego kraju. Niemirska miała przez długi czas dosyć tej postaci.

Miałam 16 lat, byłam jeszcze w szkole, kiedy producenci serialu wędrowali od szkoły do szkoły, szukając kandydatki do roli Lidki. A potem ta młodzieńcza przygoda zmieniła się w epopeję, trwała siedem lat. Jeździłam na plan zdjęciowy przez całe studia w PWST i jeszcze pierwszy rok grania w teatrze. Siedem lat młodości w tych samych butach, furażerce, mundurze - to się mogło znudzić. Do tego wyjazdy na poligony, wcale nie było łatwo. Nie miałam życia. Potem przyszły długie lata zmagania się z wizerunkiem Lidki. Teraz czuję sentyment do tej postaci, ale wtedy bywało strasznie - opowiadała po latach w wywiadzie dla "Rzeczpospolitej".

fot. TVP

Małgorzata Niemirska urodziła się 16 czerwca 1947 roku, jest zatem o 6 lat młodsza od swojej serialowej rywalki. Ukończyła warszawską PWST, a w filmie zadebiutowała na 2 lata przed udziałem w "Czterech pancernych..." niewielką rolą w filmie "Pingwin". Mało kto wie, ale jej siostrą jest inna znana aktorka, Ewa Wiśniewska. Różne nazwiska wzięły się stąd, że Niemirska przyjęła jako pseudonim artystyczny nazwisko panieńskie matki.

East News

Małgorzata Niemirska była dwukrotnie zamężna. Jej pierwszym mężem został Andrzej Makowiecki, aktor znany z serialu "Polskie drogi". Małżeństwo nie trwało zbyt długo, w 1974 roku aktorka poznała na planie "Kobry" Marka Walczewskiego. Przeżyli razem 35 lat.

Niektórzy mówią, że to okropne być z jednym człowiekiem i w domu, i w pracy, bo my przecież graliśmy w jednym teatrze, często w jednej sztuce. Ale nie czuliśmy przesytu. Może przez tę różnicę wieku. Marek był o dziesięć lat ode mnie starszy. Jak się poznaliśmy, piąty rok grałam na scenie. My - oprócz tego, że się kochaliśmy - to bardzo się lubiliśmy i przyjaźniliśmy, dlatego teraz czuję się taka osamotniona - mówiła w rozmowie z "Gazetą Wyborczą" po jego śmierci.

East News

Marek Walczewski zmarł 26 maja 2009 roku. Cierpiał na Alzheimera. Wcześniej Niemirska oddała go do domu opieki.

Rok temu świadomie - jak myślę - pożegnał się ze mną. Przyszłam do niego, stoję w drzwiach, a jemu oczy się powiększyły i mówi: "Małgolku, jakaś ty piękna!". Pielęgniarki zdębiały, a ja się spłakałam, bo on już przecież nie mówił od dawna. Potem już też nie - opowiadała niedługo potem w cytowanym wywiadzie.

Obecnie Małgorzatę Niemirską możemy zobaczyć w serialu "Druga szansa", wcześniej były między innymi "Aż po sufit" i "Samo życie".

Tak jak większość: z powodów finansowych - tłumaczyła powody, dla których zdecydowała się grać w serialach. - Teatr nie zapewnia, niestety, godnej egzystencji. W "Samym życiu" spędziłam osiem lat, lepszych i gorszych.

Wciąż gra w teatrze. Oto jedno z najnowszych jej zdjęć, ze spektaklu "Kobiety bez znaczenia" w Teatrze Dramatycznym.

Jacek Dominski/REPORTER / REPORTER

Barbara Kraftówna zagrała drugoplanową, ale genialną postać Honoraty, krzepkiej i rezolutnej Ślązaczki zakochanej, z wzajemnością zresztą, w Gustliku. W odróżnieniu od Poli Raksy i Małgorzaty Niemirowskiej, nie dała się zaszufladkować jako aktorka jednej roli. Zresztą, była już wcześniej uznaną aktorką. Jest pamiętana choćby z roli w "Rękopisie znalezionym w Saragossie" oraz ze współpracy z Kabaretem Starszych Panów. W 1962 roku zagrała też filmie "Jak być kochaną", a jej rola Felicji jest oceniana jako jedna z najwybitniejszych kreacji w dziejach polskiego filmu.

Teraz patrzę na ten film jak każdy widz. Dawno go nie oglądałam, za chwilę będzie rok, jak widziałam go w polonijnym klubie seniora na Florydzie z grupą starej inteligencji: lekarzy, adwokatów, inżynierów - wspominała w 2007 roku w rozmowie z "Wysokimi obcasami".

East News

Barbara Krafftówna była dwukrotnie zamężna. Jej pierwszym mężem został Michał Gazda, którego poznała podczas święta państwowego. Dwa tygodnie później już wiedzieli, że będą małżeństwem.

Nasze pierwsze zetknięcie było świtem pierwszego maja 1953 roku, kiedy zbieraliśmy się przed teatrem, żeby pójść na pochód. Wszystkie teatry szły pod swoimi hasłami. Ja z Michałem niosłam transparent: Niech żyje Pierwszy Maja! Pochód trwał cały dzień i to był najdłuższy dzień adoracji. A siedemnastego maja zapadła decyzja o ślubie - opowiadała w rozmowie z Weekend.gazeta.pl.

Ślub odbył się 1 czerwca. A 16 lipca 1955 roku urodził im się syn, Piotr. Małżeństwem byli do 1969 roku, do śmierci Michała Gazdy.

"Jak być kochaną", reż. Wojciech Jerzy Has (fot. materiały prasowe Prószyński i S-ka)

W 1982 roku Barbara Krafftówna wyjechała do USA, gdzie poznała swojego drugiego męża, Arnolda Seidnera, dyrektora międzynarodowego instytutu do spraw emigrantów w San Francisco. Podczas jej występu on siedział w pierwszym. Ona zaplątała się w kable.

Był to salon i poprosiłam, żeby zrobili podwyższenie, by widzowie mogli mnie widzieć. Nie mieli z czego zrobić. Zobaczyłam solidne regały książkowe z tzw. plecami ze sztywnej deski. Zaproponowałam, żeby zdjęli książki, odwrócili, położyli dywan i tak na podwyższeniu zrobiła się estradka. Ale kable były na wierzchu, bo to prowizorka, salon miał około 30 metrów, więc niewielki. Zaplątałam się w kable, potknęłam i żeby nie upaść, oparłam się o czyjeś kolano. To było jego kolano. Podtrzymał mnie i okazało się, że to ten przeznaczony - opowiadała w rozmowie z "Wysokimi obcasami".

Ich małżeństwo zakończyło się po pół roku - mąż aktorki zmarł na zawał serca. Aktorka myślała wtedy o powrocie do kraju, jednak ostatecznie przeprowadziła się z San Francisco do Los Angeles. Do Polski na stałe przyjechała dopiero w 1998 roku.

Barbara Krafftówna z Kabaretem Starszych Panów (fot. materiały prasowe Prószyński i S-ka)