Kasia Markiewicz
O chorobie Kasia dowiedziała się przypadkiem w 2012 roku. Przez pół roku leczyła się na pęcherz, ale okazało się, że sprawa jest o wiele poważniejsza - rak szyjki macicy. Nowotwór był złośliwy i wyjątkowo odporny na wszelkie kuracje. Kasia cztery razy przechodziła chemioterapię. Żadne leki nie działały.
Akurat mój rodzaj nowotworu okazał się zupełnie chemioodporny. Ale chorobie można zapobiec, można ją wykryć podczas regularnych badań ginekologicznych, corocznej cytologii i USG dopochwowemu. Jest też szczepionka na wirus brodawczaka ludzkiego, który wywołuje raka szyjki macicy. Trzeba ją podać, zanim dziewczynka rozpocznie inicjację seksualną. W Polsce jest ona kompletnie niepopularna, podczas gdy w krajach skandynawskich ten rodzaj nowotworu został praktycznie wyeliminowany właśnie dzięki tej szczepionce. Dla mnie to jest kompletnie niezrozumiałe, dlaczego polskich dziewczynek nie chroni się w ten sposób. Wszystkiemu można zapobiec, jeśli człowiek o siebie dba. Ja się mocno zaniedbałam. Dużo pracowałam, nie myślałam o sobie, badałam się, ale pobieżnie i tylko od czasu do czasu. Tak więc żal i pretensje o to, co się stało, mogę mieć tylko do siebie - opowiedziała w wywiadzie dla Kobieta.onet.pl.
Facebook.com
Bez ogródek mówiła o tym, co jest najgorsze w chorobie.
Że nie mam siły żyć tak, jak robiłam to do tej pory. Przed chorobą pracowałam w agencji fotograficznej i prowadziłam różne imprezy, między innymi karaoke. Kiedy zdałam sobie sprawę, że nie jestem w stanie robić tego nadal, bardzo to przeżyłam. Czasem, gdy uda mi się przespać dwadzieścia godzin na dobę, jest trochę lepiej. Ale wiadomo, że nie zawsze jest to możliwe. Brak sił, by prowadzić normalne życie, jest straszny. No i ból, okropny ból, który wiele rzeczy uniemożliwia. Nie mogę się schylać, nie mogę dźwigać, nie mogę już założyć obcasów, koturnów. Ja zawsze lubiłam czuć się kobieco, a po chorobie człowiek wygląda inaczej. Kiedyś najważniejsze były dla mnie paznokcie i włosy. Paznokcie nadal mam zadbane, ale z włosami jest już gorzej. Niby to takie drobne kwestie, ale dla osoby chorej są ważne.
Facebook.com
Tuż przed śmiercią jej samopoczucie nie było najlepsze.
Czuję się jakby mnie ktoś przeżuł, wypluł, a potem przejechał walcem - mówiła.
Mimo to uśmiech nie znikał z jej twarzy.
Facebook.com
