Oscary, czyli "histeryczna" Jennifer kontra "subtelna" Lupita. Za to u mężczyzn...

Podoba mi się dezynwoltura, z jaką wygrywa sobie postać Richiego DiMaso w "American Hustle". Warto ten film obejrzeć z wielu poważnych powodów, ale jest też jeden niepoważny, ale bardzo solidny: po to, by zobaczyć Bradleya w lokach. A tak zupełnie serio - niezły z niego aktor, choć otarł się o role mniej poważne, mógł w nich ugrzęznąć, ale na szczęście poszybował wyżej. Grał w "Kobiety pragną bardziej", "Wszystko o Stevenie" (Złota Malina do spółki z Sandrą Bullock!), "Walentynkach". Dodam jeszcze, że debiutował gościnnie w serialu "Seks w wielkim mieście".

Bradley Cooper i Christian Bale w "American Hustle" / fot. Francois Duhamel

Dobra, a teraz powoli idziemy w stronę poważniejszych ról (nie ubliżając wyżej wymienionym filmom i serialowi - ale, umówmy się, nie były to sceny do aktorskich popisów). Zaistniał dla szerokiej publiczności dzięki roli w filmie "Kac Vegas" i kolejnym częściom tej naprawdę zabawnej męskiej komedii. Nominowany do Oscara w zeszłym roku za "Poradnik pozytywnego myślenia", w tym roku raczej przepadnie wśród konkurentów, ale wyraźnie jest na fali wznoszącej - nominacja rok po roku? To naprawdę spory sukces.

To pierwsza nominacja do Oscara w karierze tej żywiołowej, zabawnej Brytyjki. Jest cenioną aktorką teatralną. W filmie "Blue Jasmine" wciela się w postać siostry głównej bohaterki - jej totalne przeciwieństwo: Ginger jest pogodzona ze swoim losem, zadowolona z tego, co niesie jej życie, radosna i szczęśliwa. Mimo iż nie doświadczyła luksusów i raczej mogłaby chować sporą urazę do Jasmine, przyjmuje ją z szeroko otwartymi ramionami do swego domu, gdy ta wylatuje z życiowego zakrętu i jest mocno poturbowana.

Sally Hawkins w "Blue Jasmine" / REPORTER/Moviestore Collection

Sally Hawkins zagrała w trzech świetnych filmach brytyjskiego mistrza Mike'a Leigh: "Wszystko albo nic", "Vera Drake" i "Happy-Go-Lucky, czyli co nas uszczęśliwia". Ten ostatni - jej urocza interpretacja niezrażonej niczym, radosnej Poppy - przyniósł jej uznanie i sporo filmowych nagród. Ja bardzo ją lubię za niewielką rolę w "Nie opuszczaj mnie" i występ w "Śnie Kassandry" Woody'ego Allena. Z jej charakterystyczną urodą myślę, że ma szansę na wiele ciekawych ról. Czy ma szansę na Oscara w tym roku? Raczej nie.

Przepraszam, ale muszę użyć tego sformułowania, świadoma jego niezręcznej dwuznaczności: czarny koń tych Oscarów. Jego rola dowódcy somalijskich piratów w filmie "Kapitan Phillips" jest mocna i zapada w pamięć. To jego debiut aktorski (i od razu nominacja do Oscara, brawo!), a dodatkowym podgrzewaczem całej tej sytuacji jest fakt, że Barkhad Abdi nie miał nigdy nic z aktorstwem wspólnego.

Barkhad Abdi w "Kapitanie Philipsie" / AP/FOTOLINK/Sony - Columbia Pictures

Wcześniej pracował jako kierowca taksówki i limuzyn. Ponoć na castingu do roli przekonywał, że pływał kiedyś w pirackich załogach, ale to prawdopodobnie tylko plotka. Jakby nie było, przekonał do siebie Paula Greengrassa, który powierzył mu rolę obok Toma Hanksa. Nie zdziwię się, gdy wyczytają jego nazwisko, bo to wszystko razem układa się w historię, jaką Hollywood lubi (co prawda raczej pokazywać w filmach, ale kto wie?).

Zgryźliwa i złośliwa, stale zrzędząca, ale kochająca męża (co widać w subtelnych, pięknie zagranych drobnych gestach) Kate Grant z "Nebraski" to niezwykle ciekawa postać. Nie tak wiele jest jej na ekranie, a wiemy, że ta mikra starsza pani ma w sobie ogromną siłę. Z Brucem Dernem tworzy godny zapamiętania duet.

Dennis McCoig, June Squibb i Bruce Dern w filmie "Nebraska" / fot. Merie W. Wallace (AP Photo/Paramount Pictures, Merie W. Wallace)

Co ciekawe, June Squibb zadebiutowała w filmie będąc sześćdziesięciolatką - zagrała w filmie Woody?ego Allena pod tytułem "Alicja". Później pojawiła się w kilkunastu filmach, z których najbardziej znane to: "Zapach kobiety", "Joe Black", "Wiek niewinności" czy poprzedni obraz reżysera "Nebraski" Alexandra Payne'a "Schmidt". Za rolę Kate Grant dostała już kilka filmowych nagród i ponad trzydzieści nominacji do różnych nagród, co dowodzi, że na wielki sukces nigdy nie jest za późno!

Jej rola w filmie "Sierpień w hrabstwie Osage" to majstersztyk. Buduje swoją postać z mikrodetali, a sprawia, że wiemy o tej kobiecie zaskakująco wiele. Nikt nie wygląda tak poruszająco pięknie z dwucentymetrowym odrostem! Julii nie można nie kochać - najszerszy (i zdaje się zarazem najszczerszy) uśmiech w Hollywood jest jej znakiem rozpoznawalnym od początku kariery. "Stalowe magnolie", "Pretty Woman", "Sypiając z wrogiem", "Raport pelikana" - są ludzie, którzy znają te filmy na pamięć, a jestem pewna, że i Wy znacie je doskonale.

Julia Roberts, Meryl Streep i Julianne Nicholson w "Sierpniu w hrabstwie Osage" / fot. CLAIRE FOLGER

Ja uwielbiam ją przede wszystkim za rolę w filmie "Bliżej", ale także za występ w dwóch częściach "Ocean's...", za "Mary Reilly", "Notting Hill", "Jedz, módl się i kochaj". W zasadzie za każdą rolę chyba... Trzynaście lat temu dostała Oscara za tytułową rolę w "Erin Brockovich", wcześniej nominowana była za "Stalowe magnolie" i "Pretty Woman". Dopuściła się skandalu kilkanaście lat temu, sięgając po cudzego męża, ale potem urodziła mu śliczne bliźniaki ( później jeszcze jednego syna) i świat jej szybko wybaczył. Mimo mojej szczerej miłości do Jennifer Lawrence, to Julia powinna opuścić galę ze złotym Oscarem w dłoni. Ale pewnie tak się nie stanie. Smutek.

W moim odczuciu wielki faworyt tegorocznych Oscarów. Jego rola Rayon w "Witaj w klubie" jest świetna. Nie pierwszy raz wspominam w tym zestawieniu, że wielkim i wartym docenienia dla mnie atutem jest zagranie postaci, która łatwo mogłaby popaść w śmieszność i przejaskrawienie - tak, byśmy jednak wierzyli w jej wiarygodność. Jako umierający na AIDS transwestyta, Jared Leto jest niezwykły.

Jared Leto i Matthew McConaughey w "Witaj w klubie" / REPORTER/Moviestore Collection/face to face

Przecieram oczy ze zdumienia, ilekroć dociera do mnie, że Jared ma 42 lata, bo jego aparycja zupełnie tego nie zdradza (zazdrość!), za to dorobek już jak najbardziej. Niezapomniany Harry z "Requiem dla snu", świetny w "Mr Nobody". Zaistniał rolą w serialu "Moje tak zwane życie", dostał potem kilka propozycji, niektóre odrzucił (np. w "Krzyku"), inne przyjął (np. w horrorze "Ulice strachu"). Szybko jednak doszedł do wniosku, że woli grywać mniej, a ambitniej. Niewielkie, ale dobre role w takich filmach jak "Cienka czerwona linia", "Przerwana lekcja muzyki", "American Psycho" czy, mój ulubiony  - "Podziemny krąg" ugruntowały jego pozycję ciekawego aktora. Jest wokalistą i gitarzystą w docenianym, interesującym zespole 30 Seconds to Mars.

Piękna, posągowa Lupita stała się przyczynkiem do dyskusji o tym, czy Akademia nie lekceważy ciemnoskórych aktorek. Po pierwsze - jeszcze nikt jej nie zlekceważył, jeśli już, to wszystko przed nami. Nie zapominajmy, że za rolę Patsey w filmie "Zniewolony. 12 Years a Slave" Lupita została nominowana do niemal 40 nagród, z czego dostała już 20! A jest to jej debiut, więc chyba jakiekolwiek dyskuje o lekceważeniu tu kogokolwiek można włożyć między bajki.

Lupita Nyong'o i Chiwetel Ejiofor w "Zniewolonym" / FOX SEARCHLIGHT / EVERETT COLLECTION/EAST NEWS/Francois Duhamel

Jej rola jest dramatyczna, subtelnie zagrana, bolesna. Atutem jej postaci jest niewinna uroda i milczące przyzwolenie, z jakim poddaje się okrucieństwu, które ją spotyka. Coś niezwykłego ma w oczach ta aktorka - niby początkująca, a nie dajmy się zwieść - 31-letnia. Oscar niewątpliwie otworzyłby jej drzwi do lepszych ról. Więc trochę jej go życzę, a trochę liczę, że nominacja sama w sobie już sporo jej ułatwi.