Po swojej rezydencji jeździł wózkiem golfowym. W ogrodzie postawił replikę piramidy. Pomysł na biznes wpadł mu... na balkonie. Gudzowaty prywatnie

Bogatym człowiekiem jestem przez przypadek. Szczęśliwy przypadek. Przez większość życia żyłem poniżej średniego poziomu i nie przyzwyczaiłem się do wydawania pieniędzy. Nie mam samolotu, jachtu, wydaję na rzeczy, które sprawiają mi przyjemność duchową - opowiadał w "Newsweeku".

Jak wspominał w wywiadzie w "Vivie" sprzed dwóch, lat żył naprawdę skromnie.

Jak chciałem dziecku kupić zabawkę za granicą, przeliczałem skrzętnie złotówki. Nasze pierwsze mieszkanie miało 18 metrów. Miałem 50 lat, gdy mnie z Kolmexu wyrzucono. (...) Przez tyle lat nie miałem grosza. W młodości starczało mi na tramwaj i kino Wolność za pięć złotych. Ale wspominam te czasy z sentymentem. Prowadziłem kino-kabaret, chciałem kręcić filmy, łódzkie wiadomości dnia robiliśmy. Młodość, dziewczyny, Spatif - w sumie dziadowski, ale wspaniały. Myśmy nie wiedzieli, co to znaczy mieć pieniądze - mówił Gudzowaty.

Mimo ogromnego majątku, jak sam twierdzi w wywiadzie dla "Vivy", był idealistą, a nie hedonistą.

Garnitury szyłem na miarę, bo byłem za gruby na kupowanie gotowych. A na rezydencję też starczyło - powiedział skromnie.

Wolał wieś od wielkomiejskiego życia.

Mieszkam na wsi, więc jestem szczęśliwy, bo nie znoszę miasta. Pieniądze mam, ale nie szastam nimi, staram się żyć w sposób opanowany - mówił z kolei w "Newsweeku".

fot.Tomasz Wierzejski&Chris Niedenthal/FOTONOVA

Zdecydowanie był jedną z najbarwniejszych postaci polskiego biznesu. W ogrodzie jego posiadłości stoi wierna replika piramidy w Gizie, w skali 1:25. Zużyto na nią 50 ton granitu.

A jego rezydencja z pewnością robi wrażenie swoim przepychem. Postawił ją w Wólce w Puszczy Kampinowskiej. Kosztowała ponad 30 milionów dolarów. Po posiadłości poruszał się wózkiem golfowym.

Viva!, nr. 4, 17 lutego

Wszystko jest zautomatyzowane - brama sama się otwiera, pachołki broniące dostępu obcym samochodom chowają się w ziemię. Po kilkuhektarowym ogrodzie spacerują pawie i bażanty. Dom wewnątrz przypomina muzeum z obrazami, lustrami, meblami z XVII i XVIII wieku. Wchodzę do ogromnego salonu, wysokiego na 10 metrów - napisała Krystyna Pytlakowska, która zrobiła z miliarderem wywiad dla "Vivy".

Viva!, nr. 4, 17 lutego

fot.Tomasz Wierzejski&Chris Niedenthal/FOTONOVA

Zamiast wielkiej gali wolał wybrać koncert z okazji 55-lecia "Piwnicy pod Baranami". Był melomanem. W jego domu nie zabrakło też sali koncertowej z prawdziwego zdarzenia.

Tu odbywają się koncerty i przedstawienia teatralne, jak to bywało przed wiekami. Byli tu wirtuozi muzyki klasycznej. Operetka. I Cyganie, i teatr Buffo. Jestem pasjonatem dawnej architektury i sztuki. Kiedy słucham muzyki, chciałbym się unieść w powietrze. Ale ciało nie pozwala, więc unoszę się we śnie - mówił w "Vivie" o swojej pasji.

A jak układały się jego związki z kobietami? Był dwukrotnie żonaty. Ze swoją obecną żoną Danutą Korycką związek zalegalizował dopiero trzy lata temu.

Ja też się ożeniłem, 22 stycznia rok temu. Powiem pani, że z miłością to jest tak: kiedy przechodzą pierwsze emocje, napięcie, kiedy życie się stabilizuje, a ludzie nadal lubią być razem, to jest prawdziwe uczucie. Miłość ma swoje podłoże w duszy, a nie w fizjologii. Żeby odkryć, że jest prawdziwa, potrzeba czasu. Ja 15 lat byłem z Danusią, zanim się pobraliśmy. Ślub był dowodem na miłość - mówił w "Vivie".

Z pierwszą żoną długo przebywał w separacji, aby nie urazić  swojego syna z pierwszego małżeństwa - Tomka.

Zaraz, gdy dostałem rozwód, kupiłem upatrzony wcześniej pierścionek z ładnym brylantem i pojechałem się oświadczyć. Zadzwoniłem, żeby Danusia przyjechała do mnie do biura, i tam jej go wręczyłem. Nie spodziewała się, pewnie już myślała, że nigdy się nie pobierzemy. Tyle lat mieszkaliśmy przecież razem bez ślubu. Ale jest coś w kobietach, że poza miłością chcą mieć papier (śmiech).

Gdy poznał Danutę, ta była jeszcze mężatką. Jej małżeństwo był jednak wówczas tylko "papierkiem". Gudzowaty sam poprosił jej męża, aby dał jej rozwód.

Poprosiłem go o zgodę na rozwód i o rękę Danusi. Mówię: "Może to nie wypada, ale proszę pana uczciwie". Między nimi już się wypaliło, więc zgodę wyraził - wspominał.

Dla Danusi związek ze mną był nową sytuacją. Z tłumaczki stała się nagle bardzo bogatą kobietą. Ale muszę przyznać, że stara się być skromna. Podziela moje pasje, nie buntuje się przeciwko nim.

Ma dwóch synów. Tomasza z pierwszego małżeństw i Michała - z drugiego. Tomasz jest znanym i utytułowanym fotografem.

Podoba mi się, że ma własne zdanie, własne życie. Zdobył tyle nagród na świecie. Jest dobry w tym, co robi. Mam powody do dumy, podziwiam go i kocham. Co będzie robił młodszy, Michał, jeszcze nie wiem. Na razie pochłania go Internet i motoryzacja. Ja tego nie rozumiem - powiedział w "Vivie".

Był religijny i - jak przyznawał - miał na tym tle swoje "fanaberie".

Zbudowałem piękną kaplicę ekumeniczną z szokującej urody witrażami. Teraz buduję kaplicę dla czasów, które dopiero nadejdą - chwalił się.

Ufundował także 24-metrowy pomnik w Jerozolimie. To konstrukcja z brązu z ogromną kulą na szczycie, projekt kosztowała ponad 4 miliony dolarów i nazywany jest "Pomnikiem Tolerancji".

Postawiłem piękny, olbrzymi monument, który jest już w tej chwili odkrywany jako dar Polaków. Od czterech lat prowadzę też tam konferencję naukową, na której spotykają się wszystkie religie, to jest bogate życie, dające satysfakcję. Mam poczucie, że wydaję pieniądze na prawdziwe życie, na uczenie ludzi tolerancji. Nie mam za dużo czasu na inne sprawy. A te moje pieniądze to naprawdę był szczęśliwy traf - mówił w "Newsweeku".

Chorował od dawna. Cierpiał na na reumatoidalne zapalenie stawów, miał problemy z kręgosłupem, z nogami. Poruszał się o lasce, a w ostatniej fazie choroby na wózku inwalidzkim. Musiał dużo leżeć.

fot. Sławomir Kamiński AG

Słucham z optymizmem tego, co pan mówi, bo te moje bóle są o wiele większe niż ból zęba. Moja choroba siedzi we mnie już 50 lat. Jest niezwykle dokuczliwa i bardzo bolesna. Do bólu można się też jednak przyzwyczaić. Nie polubić go, ale się do niego przyzwyczaić. Zrobiłem to, nie miałem innego wyjścia - opowiadał o swojej chorobie w "Newsweeku".

Nawet wielkie pieniądze nie mogły oszczędzić mu cierpień.

Nie ma innych leków przeciwbólowych dla bogatych i dla biednych. Proszę mi wierzyć, kluczem nie jest portfel, ale głowa. Ciało musi być podporządkowane głowie. Głowa musi traktować ciało z życzliwością, dbać o jego potrzeby.

Przez wiele lat był wegetarianinem, ale musiał z tego zrezygnować.

Moje zdrowie doszło do takiego punktu, że lekarze zmusili mnie do jedzenia mięsa. Staram się wrócić do mojej normy. Jestem zaprzyjaźniony ze zwierzętami, mam ich wiele, różnych gatunków, rozumiemy się, bo to jest przykład społeczeństwa niezantagonizowanego. Przyjaciół zaś się nie jada - mówił w wywiadzie dla "Newsweeka".

Spytany przez Szymona Hołownię o to, jak chciałby być zapamiętany, powiedział:

Wystarczy, że pan pomyśli o mnie ciepło, że ten człowiek coś zrobił, czegoś chciał, o coś walczył. To może niezbyt dobra odpowiedź jak na Polskę.