Jak znani bronią Nergala

W obronę kolegi stanął Andrzej Piaseczny, który całą sytuację skomentował w wywiadzie dla Fakt.pl powiedział:

Ktokolwiek kocha Boga pod jakimkolwiek imieniem czy też ma różne inne upodobania, póki nie szkodzi ludziom, jest do przyjęcia! To nie jest program, który w jakikolwiek sposób dotyka spraw religii i wiary. Nergal jest w tym programie po prostu jurorem, który odnosi się do muzyki i to jest program o muzyce. W moim z nim relacjach, nie było żadnych rozmów na temat religii i Boga.

Parę dni później juror dał upust nerwom na swoim oficjalnym Facebooku:

Mam problem. Całe dorosłe życie namawiałem do udziału w wyborach. I tym razem będę namawiał, problem jednak polega na tym, że kiedy do Sejmu dostaną się ludzie tak mocno zamknięci na różnorodność ludzką, jak ci którzy przegłosowali dzisiaj w komisji kultury uchwałę w sprawie Nergala. Będę namawiał jeszcze mocniej. Są ludzie, są serca, jak napisał poeta. Żal, że niektóre z nich krwawią głupotą. Idźmy na wybory i wybierajmy prawdziwą światłość i miłość w miejsce ciemnogrodu. Jesus loves all of us!

Dziennikarka Monika Olejnik, w felietonie dla "Gazety Wyborczej", porównała Nergala do Johna Galliano i przyznała, że rozczarował ją wyrok sądu - uniewinniający piosenkarza. Całą sytuacją zdenerwował się dziennikarz Bartosz Węglarczyk, który skrytykował słowa Olejnik:

Po pierwsze - nie można porównywać satanizmu z antysemityzmem. Pozostawiam na boku kwestię, czy Nergal naprawdę jest satanistą, bo w takim razie trzeba by założyć, że każdy reżyser i scenarzysta filmu o morderstwie jest mordercą, a każdy autor piosenki o narkotykach jest narkomanem. Ważne jest jednak to, że i we Francji, i w Polsce publiczne głoszenie antysemityzmu jest zabronione. Głoszenie miłości do szatana - jeszcze nie.

Po drugie - Nergal dopuścił się swego potwornego czynu na zamkniętej imprezie. Ludzie zapłacili za to, by usłyszeć, jak Nergal wychwala szatana. Płacąc za bilet doskonale wiedzieli, czego oczekiwać i godzili się na to. Nergal wypełnił jedynie oczekiwania publiczności, z którą zawarł umowę - wy płacicie za bilet, ja wam daję spektakl. Katolicy mają prawo się czuć obrażeni przez Nergala. W wolnym kraju każdy ma prawo się czuć obrażony przez każdego. Dobrze by było jednak trzymać się przy tym faktów. Nergal nie złamał prawa. Galliano - i owszem.

Prezydencki minister Tomasz Nałęcz stanął w obronie Nergala, twierdząc, że nie widzi nic złego w tym, że Nergal jest jurorem w "The Voice Of Poland". W wywiadzie udzielonym Monice Olejnik mówi:

Trzeba się wystrzegać w kraju demokratycznym takich potępień, jak chociażby wczorajsza uchwała komisji sejmowej do spraw kultury, która stygmatyzuje pana Darskiego, przypisując mu jakieś cechy zupełnie arbitralnie, nie wiadomo w oparciu o jakie podstawy. Na tym polega demokracja, że obok siebie mogą funkcjonować różni ludzie.

Jeśli telewizja uznała pana Darskiego za przydatnego w takim programie, to niby dlaczego nie. Nie chcę wchodzić w tę kontrowersję, jeśli chodzi o dyskusję religijną. Tu dotykamy bardzo delikatnej kwestii - przestrzeni wolności artystycznej. Najbardziej niebezpieczne rzeczy w historii rodziły się wtedy, kiedy większość dopuszczała w przestrzeni publicznej tylko swoje zachowania, wszystkie inne uważała za naganne, niedopuszczalne.

Jestem za tym, aby nikomu w Polsce, jeżeli to nie łamie prawa, nie zamykać ust i nie skazywać na taką publiczną banicję.

Do dyskusji na temat Nergala włączył się też Zbigniew Hołdys. W felietonie "Zabić Nergala żywcem" pisze:

I oto znowu pojawia się święta inkwizycja, która pod pretekstem moralnej wyższości ściga człowieka za jego kreację i widzenie świata. Nikomu krzywdy nie zrobił, gra świetnie na gitarze, pilotuje znakomity zespół rockowy - ale tłum woła "oślepić!". Boję się tego tłumu na równi z ekstremistami islamskimi. Z bojownikami IRA, którzy wysadzali w powietrze domy niewinnych ludzi. Z gitowcami, którzy cięli żyletkami twarze hipisów za długie włosy.

Nergal znajduje się w potrzasku. Gdybyśmy mieli na podorędziu wehikuł czasu i przenieśli całe to zdarzenie w okolice średniowiecza ? rozeźlony lud z wyżej wymienionych grup społecznych już by znosił gałęzie na ognisko.Akty zemsty, prawa wojny i wreszcie religijny amok nie znają litości. Tymczasem mamy XXI wiek. Dawno nikt nikogo na stosie nie spalił, choć obłąkanych nie brakuje.

Kolejny już z PO poseł który, stoi murem za Nergalem. Agnieszka Pomaska, pomorska posłanka PO na Facebooku napisała:

Mi z kolei Nergal kojarzy się bardziej z walką z okrutną chorobą i z tym, że angażował się w pozyskiwanie dawców szpikow, być może ratując tym samym życie innym. Z resztą poznałam go w tym właśnie czasie. Duży szacun.

Przewodniczący Rady Etyki Mediów- Ryszard Bańkowicz, uważa że ocena Nergala zależy od światopoglądu, a ten bywa różny.

Filozofia życiowa Adama Darskiego ma wielu zwolenników i nie godzi w misyjność telewizji publicznej, która powinna uwzględniać różnorodność światopoglądową odbiorców. Nergal nie łamie zasad etyki mediow.

Tymon Tymański w swoim felietonie dla "Gazety Wyborczej", napisał:

Choć nie utożsamiam się z aktem niszczenia Biblii, jestem zaprzysięgłym antyklerykałem i moje poglądy mogą być zbliżone do poglądów kolegi Darskiego. Uważam Jezusa za świetnego faceta i tak dalej (zresztą John Lennon wyraził tę skomplikowaną myśl w sposób lakoniczny i celny, jak na geniusza przystało: "Jezus był w porządku, ale jego uczniowie byli gruboskórni oraz pospolici. Moim zdaniem to oni zrujnowali chrześcijaństwo"). A jednak katolicyzm postawiłbym na trzecim miejscu podium globalnych dopustów historii, zaraz po faszyzmie i komunizmie...