"Dzieci nie nazywają mnie JUŻ mamą". Pastor, zmiana płci i... Poznajcie bardzo nietypową rodzinę

Uwielbiałem Jonathana, ale seks nigdy nie był dobry. Nie chodziło o niego, chodziło o mnie. Seks z mężczyzną nie wydawał mi się właściwy, ponieważ wciąż pociągały mnie kobiety.

Po narodzinach syna pary, jego wewnętrzne rozterki nadal trwały. Jay opowiada:

To było tak, jakbym żył w kłamstwie. Z zewnątrz mieliśmy idealne życie, ale w środku umierałam. Kochałem dzieci, ale czułem się winny, ponieważ nie mogłem być dla nich mamą, jaką powinienem być.

W końcu, cztery lata po ślubie, Jay nie mógł dłużej wytrzymać.

Doszło do mnie, że jestem lesbijką. Byłem strasznie nieszczęśliwy i zacząłem samookaleczenia, bo nienawidziłem kobiety, którą byłem. Zdecydowałem się wtedy wyznać prawdę Jonathanowi.

Jay spodziewał się, że jego mąż będzie przerażony, ale Jonathan bardzo go wspierał. Powiedział nawet:

Może to zabrzmi dziwnie, ale nie byłem zaskoczony. Nasi przyjaciele zawsze żartowali, że to Jenny nosi w tym związku spodnie. Być może część mnie się tego domyślała, wiedziałem, że Jenny nie jest szczęśliwa. Wiedząc, że nie mogłem nic zrobić dla naszego związku - poczułem ulgę.

Zacząłem akceptować to, co od dawna wiedziałem - byłem mężczyzną urodzonym przez przypadek w ciele kobiety. Zmieniłem imię z Jenny na Jay. Zacząłem ukrywać swoje piersi i ubierać się jak mężczyzna. Po raz pierwszy w życiu czułem się komfortowo z tym, kim jestem - mówi Jay.

Jonathan wyprowadził się do przyjaciół, ale po miesiącu wrócił do rodzinnego domu. Twierdzi, że:

Mimo iż nasze małżeństwo dobiegło końca, nadal dogadywaliśmy się bardzo dobrze. Tęskniłem za dziećmi, a im brakowało mnie, więc jedynym rozsądnym rozwiązaniem był powrót do domu. W ten sposób dzieci nie cierpiały tak bardzo, ponieważ wciąż miały przy sobie oboje rodziców.

Para zamieszkała w osobnych sypialniach, a Jay zaczął chodzić na randki z kobietami. Podkreśla jednak:

Ciężko było wytłumaczyć rodzinie i przyjaciołom, że nie jesteśmy już ze sobą, ale nadal mieszkamy razem. Moja ostatnia dziewczyna mieszkała z nami przez 18 miesięcy. To był nietypowy związek, ale odpowiadał nam wszystkim. Jonathan i ja byliśmy bardzo szczerzy z dziećmi i dzięki temu, zaakceptowały taki stan rzeczy. Wciąż miały nas oboje przy sobie.

Trzy miesiące temu Jay wreszcie zapytał swojego lekarza o operację zmiany płci. W ciągu najbliższych ośmiu tygodni rozpocznie kurację hormonalną, potem planuje usunąć piersi. Wtedy rozważy usunięcie kobiecych organów rozrodczych i przeszczepienie na ich miejsce penisa. Używa się do tego szczepów tkanek z ramienia, ud lub brzucha i wstawia implanty jąder.  Operacja wymaga jednak zmiany trasy pęcherza i niesie ze sobą duże ryzyko. Ze względu na nie, Jay nie jest przekonany co do potrzeby takiej operacji:

Nie muszę posiadać penisa, by czuć się mężczyzną.

Dzieci nie nazywają mnie mamą, a skoro ojca już mają, mówią do mnie po prostu Jay. Ich nauczyciele zaakceptowali całą sytuację.

Niestety nie wszyscy byli tak wyrozumiali.

Moja mama była przerażona i czuje do mnie obrzydzenie. Ona po prostu nie rozumie jak można zmienić płeć. Nadal się widujemy, ale wciąż jej przykro i nie chce ze mną o tym nawet rozmawiać. Natomiast moja starsza siostra nie była zaskoczona. Powiedziała, że zawsze domyślała się, ze urodziłem się z nieodpowiednią płcią, bo byłem bardzo chłopięcy jako dziecko.

Większość przyjaciół zna prawdę, lecz wyjaśnianie tego wszystkiego nadal jest bardzo trudne. Niektórzy są zdezorientowani i myślą, że skoro dwóch mężczyzn żyje razem, to Jonathan musi być gejem.

Choć nie wszyscy w kościele Jonathana wiedzą o zmianie płci Jaya, ci którzy znają prawdę, akceptują to. Trzy miesiące temu Jay rozstał się ze swoją dziewczyną, która wyprowadziła się. Mówi:

Chcę po prostu być singlem i przez chwilę wieść kawalerskie życie.