Słonie dzielimy na afrykańskie i indyjskie. Afrykańskie to te z wielkimi uszami. Mają od 2 do 4 m wysokości i ważą od 2000 do 4000 kilogramów. W starożytności były wykorzystywane jako zwierzęta bojowe - nic dziwnego, skoro mogą wykonywać ciosy na 3 metry, a ich siła rażenia to ok. 30-40 kilogramów! Małe słoniątko mierzy około 80 centymetrów i waży około 100 kg.
Są to zwierzęta, które żyją w rodzinnych stadach. Komunikują się ze sobą poprzez trąbienie (gdy są zdenerwowane) lub chrząkanie. Gdy wyczuwają niebezpieczeństwo, informują o tym resztę stada nagle milknąc. Żyją około 70 lat. Żywią się roślinami, które zbierają oczywiście przez trąbę (służy im ona także do picia, wąchania mycia się). Bardzo potrzebują picia (nawet gdy długo podróżują, nie oddalają się od wody). Lubią też się kąpać. Po kąpieli obsypują mokrą skórę piaskiem, aby uniknąć gryzienia przez owady.
Słonie indyjskie nie posiadają charakterystycznych 1,5-metrowych uszu. Mają za to włoski na ciele. Kotek pokazywał Wam już indyjską słoniczkę, Promyczka, która urodziła się w ZOO w Czechach.
Słonica indyjska zagrała także niedawno w filmie ''Woda dla słoni'' z Robertem Pattinsonem:
Zebry to zwierzęta, które żyją w wielkich stadach, często osiągających ponad 400 osobników. I ciągle podróżują! Za czym? Za deszczem! Szukają trawy, którą będą mogły się odżywiać. I właśnie tam, gdzie są wysokie trawy (obszary błotne i piaskowe) najłatwiej je znaleźć. Zebry unikają przestrzeni, w których jest wiele drzew - wolą te otwarte, bo tam łatwiej jest dostrzec potencjalne niebezpieczeństwo. Potrzebują też stałego dostępu świeżej wody.
Dobrze się czują w towarzystwie gazeli, jeleni i żyraf. Uciekają natomiast przed lwami i hienami. Swoje zdenerwowanie okazują podobnie jak konie - kopiąc i świszcząc.
Niegdyś sądzono, że żyrafy to gatunek pochodzący ze skrzyżowania wielbłąda z lampartem. Te najwyższe spośród zwierząt osiągają nawet 6 metrów wysokości i 2000 kg wagi. Ich długa szyja opiera się na zaledwie 7 kręgach! Charakterystyczne cętkowane ubarwienie naśladuje rozproszone światło sawanny - ma być kamuflażem, dzięki któremu żyrafy są mniej dostrzegalne i bezpieczniejsze.
Żyją w stadach, w których panuje wieczna rywalizacja. Samce walczą ze sobą starając się przechylać na bok szyję przeciwnika. Schylanie głowy stanowi niebezpieczeństwo nie tylko dla walczących ze sobą żyraf. Jeśli są w takiej pozycji, może zaatakować je lew! To dla niego jedyna szansa, aby powalić to ważące ponad tonę zwierzę. Wtedy żyrafa, choć potrafi biec z prędkością nawet 55 km/h, nie ma szans na ucieczkę. Gdy król zwierząt na nią skoczy, wbije pazury w jej kark i złapie ją zębami za pysk, nie będzie miała już żadnych szans...
Król Lew... Najbardziej niebezpieczny z afrykańskich ssaków potrafi osiągnąć wagę prawie 400 kilogramów. Lubi życie na otwartych sawannych przestrzeniach, gdzie może polować na ssaki kopytne. Jest do tego wyposażony w silne łapy zakończone pazurami i bardzo silne szczęki. Potrafią biec z prędkością nawet 60 km/h... Ich przerażający ryk można usłyszeć znajdując się nawet 5 kilometrów dalej.
Ich bujna grzywa jest oznaką zdrowia. Im samiec ma więcej włosów, tym jest silniejszy. I bardziej podoba się samicom! - twierdzą naukowcy.
Kiedyś nie wierzono, że istnieją również białe lwy. Twierdzono, że to legenda i mit. Ta niezwykle rzadka odmiana gatunku wywodzi się z tego, że u obojga rodziców występuje gen recesywny.
Kim właściwie jest Timon z ''Króla Lwa''?
Sympatyczne surykatki zamieszkują południową część Afryki. Te małe zwierzęta żyją w dużych społecznościach składających się z więcej niż jednej rodziny. Za pomocą ostrych pazurów kopią wielkie nory połączone systemem tuneli, w których mieszka cała kolonia. Surykatki grzeją się rano w słońcu, stojąc na tylnych łapach i podpierając się ogonami, a jednocześnie cały czas wypatrują, czy nie zbliża się jakiś wróg. Zaskoczone przez jastrzębia, zasłaniają przed nim młode własnym ciałem.
Guziec to ssak parzystokopytny z rodziny świniowatych. Ta afrykański odpowiednik naszego polskiego dzika :) Niestety nie wiadomo nic o tym, aby te zwierzęta w rzeczywistości śpiewały z surykatkami wesołe piosenki!
Hieny to drapieżniki, które rywalizują z lwami o pożywienie. Pamiętacie z "Króla Lwa", jak na to narzekały?
Niestety są skazane na żywienie się przede wszystkim padliną. Są w stanie zjeść wszystko, co da się strawić. A mają tak silne szczęki, że pokruszyłyby nimi kość słonia!
Zwierzęta te są znane z charakterystycznego chichotu. Nie śmieją się wcale bez powodu!
Całe dnie siedzą w wodzie, a dopiero w nocy wyruszają na kolację i skubią trawę znajdującą się blisko jezior i rzek. Starają się zbytnio nie oddalać w głąb lądu. Po prostu lubią wodę! Wyjaśnić ten fakt może to, że ich najbliżsi krewni to... walenie - wieloryby, morświny i delfiny!
Choć wydają się urocze, leniwe i słodkie, to jedne z najbardziej niebezpiecznych ssaków. Są bardzo agresywne np. wobec krokodyli.
Kim był Rafiki? Mandrylem! To największe małpy zaraz po gorylach, szympansach i orangutanach. Ich twarz i "siedzenie" są charakterystyczne ubarwione - na niebiesko, czerwono, fioletowo i żółto.
Najbardziej lubią jeść owoce i orzechy, ale nie pogardzą też owadami.
Gatunek ten jest w stanie osiągnąć wiek prawie 50 lat. Niestety liczne polowania powodują, że mandryle są na wymarciu...