Jak zwykle piękna, zwinna, ponętna. Seksowna, filiganowa. Gdy w naszym sektorze w Ergoarenie nagle zaroiłlo się od paparazzi, to znak, że pojawiła się ona. Edyta Herbuś .
Edyta, uśmiechnij się. Edyta, do mnie. Edyta, klaszcz w dłonie - krzyczeli paparazzi jeden przez drugiego, pokazując Edycie, co ma robić.
Po trójce z długimi lufami zjawili się kolejni. Jakaś dziewczyna, kolejny chłopak. Po paru minutach mieliśmy ich serdecznie dość. A Edyta się po prostu uśmiechała.
Ani chwili spokoju, co? - zapytaliśmy Edytę naprawdę szczerze jej współczując.
Nie jest tak źle - posłała nam niewymuszony uśmiech.
Zielona krótka sukienka, zielone buty na koturnach, włosy zaczesane do tyłu. Wyglądała przepięknie. Ale nie to zrobiło na nas największe wrażenie. Edyta nie reagowała na zaczepki paparazzi. Nie klaskała, gdy kazali jej klaskać. Nie podskakiwała, gdy prosili, by zademonstrowała, jak się dobrze bawi. Kompletnie zlekceważyła ich polecenia. Robiła tylko to, na co miała ochotę. Słuchała koncertu, cierpliwie rozdawała dziesiątki autografów wpatrzonym w nią dziewczynkom, długo pozowała z nimi do zdjęć.
Klasa. I wielki plus.
Pegaz
