Poznajcie The Drums!

Słyszeliście już o The Drums? jane_

Strach się bać - to kolejna nadzieja trwającego obecnie roku. Cieszyć się, czy płakać? Oto jest pytanie.

Nadzieją obwołali ich zgodnie NME, BBC, jak i Clash Magazine. Więc musiał być jakiś powód. I teoretycznie jest. Ich EPka, "Summertime!". I jak w tytule - lato stara się nam przynieść. W gruncie rzeczy się udaje, bo jak nie oprzeć się "Let's Go Surfing". Wątpię, że nigdzie tego nie słyszeliście. Nawet jeśli nie, nie pozbędziecie się tego tak łatwo po usłyszeniu. Nucenie sobie 'Mama, i wanna go surfing' przy naszych atakach zimy jest zgubne i brutalne. Autoagresja. Ale trudno się nie oprzeć. I nie zarazić optymizmem, początek utworu, tekst 'wake up, it's a beautiful morning' to idealny budzik. I, jak widać, oryginalnymi i odkrywczymi tekstami nie zasłyną. No dobrze, to pierwszy singiel, jedna dobra piosenka. Drugi wypuścili niedługo potem, aby podbić serca tych, którzy uwikłani są w sidła miłości, raczej tej niespełnionej. "I Felt Stupid". Która panienka nie chciałaby usłyszeć refrenu tejże piosenki. Mamy radość, mamy smutek, początek i koniec, a przecież EPka to nie dwie piosenki. I tu zaczynają się schody. "Make You Mine" zaskakuje melodią, wszystko wydaje się niespecjalne do momentu refrenu. Szalenie chwytliwe, niby lekko toczące się, sprawia wiele przyjemności, i, oczywiście - nuci się. "Don't Be A Jerk, Johnny" to lekko wredna piosenka, bo czy miło usłyszeć 'jesteś tragiczny'? Spokojnie mogłoby tego nie być. "Submarine" ciekawi rozpoczęciem - mam wrażenie, że za chwilę wyskoczą The Pipettes ze swoim "Your Kisses Are Wasting On Me". Znośne gdzieś do połowy. " Down By The Water" - najbardziej w stylu starych zespołów, znowu słyszymy wyznania miłości, znowu łatwo wpadający w ucho refren. Druga piosenka obok "Make You Mine", która, oprócz singli, wychodzi z tego wszystkiego obronną ręką. I mam szczerą nadzieję, że "Saddest Summer" to piosenka-żart.

Muzyka czwórki z Brooklynu wchodzi przerażająco łatwo i bezproblemowo, bawiąc słuchacza. Na początku. Gdy pobyć z tym dłużej, już nie jest tak idealnie. I chciałam pisać ten artykuł właśnie po dwóch-trzech niedokładnych przesłuchaniach. Wtedy cała opinia byłaby jedną wielką pomyłką. The Drums nie są źli - bo czy zły jest prosty indie pop? Pytanie jest następujące - czy po EPce nadejdzie jeszcze lepszy album? Czy oni naprawdę są zdolni swoimi pioseneczkami, które miejscami pobrzmiewają jak bardziej upopowione Vampire Weekend, zabawić różnorodną publiczność chociażby w tym roku, nie wybiegając już w daleką przyszłość? Jak na razie, ta dla nich szykuje się nieźle - NME weźmie ich w swoją trasę, pograją z ubiegłoroczną debiutantką, Florenece & The Machine, może skleją pełnoprawny album. Ten rok w krainie debiutantów jest nadzwyczaj miękki, przytulny i bezproblemowy, niczym z różowego pluszu. Ale czy tego chcemy?

Jane_

Więcej o:
Copyright © Agora SA